एका झाडावर एक चिमणा ..
एका चिमणीच्या बाजूला राहीचा ..
तिला नकळत तो तिच्यावर ..
जीव ओतून निरागस प्रेम करायचा ...!
त्याला आवडायचे तिचे कोमल अंग
तिचा रेखीव राखाडी रंग ...
तिच्या चिव -चिव म्हणायच्या ढंगावर ..
तो अतोनात जीव ओतायचा ..
तिच्या नकळत ..
रोज तीचेकडे पाहत राहीचा ...!
तो तिचं घरटं बांधायचा..
तीचेसाठी चारा-पाणी आणायचा ..
ती चिमणी हि रोज हक्काने ..
तो काहीतरी आणिल याची वाट पाहीची ..
एकंदरीत तो तिला खूप खुश ठेवायचा ....!
हे त्याचे उपकार नाही
हे त्याचं प्रेम होतं
काहीही झाले तरी ..
तिच्या डोळ्यात पाणी नाही ...
तर त्याला तिला खूषच पहायचं होतं....!
पण ..
त्या चिमण्याचे प्रेम त्या वेडीला कधीच कळालं नाही..
म्हणूनच त्याचं प्रेम त्याला कधीच मिळालं नाही ..
अन मग एक दिवस ..
तिचं दुसऱ्या चिमण्याशी लग्न झालं....!
तो एकांतात रडला ..
तडफडला ..
दोन दिवस ..
त्या घरट्यात पण आला नाही ...!
पण तिला काहीच बोलला नाही ...
कारण ..
त्यातही त्याने तिला खुश होतानाच पाहिलं ...
आणि त्याचं प्रेम त्याच्या हृदयातच राहिलं..
अजूनही तो त्याच झाडावर ..
तिच्या बाजूलाच राहतो ...
तिला आपल्या हृदयातच ठेवतो ..
ती नसताना तिच्या मुलांना सांभाळतो ..
तिच्या मुलांशी खेळतो ..
स्वतःला रडावसं वाटलं तरी ..
तिला खुश ठेवायचा प्रयत्न करतो .....!
सनी ,,,एक वेडा मुलगा
No comments:
Post a Comment