शेवटी मी एकटीच .........

नुकताच कॉलेज जीवन संपवून बाहेरचं जगात प्रवेश सुरु झाला होता ..आणि आता एवढे कॉम्पुटर इंजिनिअर  करून सोडल्यावर घरच्यांचे  सर्व स्वप्नं सत्यातसाकार  करणं हे माझं कर्तव्यच होतं... तसं पाहिलं तर माझं घरी होतं तरी कोण ? फक्त माझी आई आणि तीच माझे साठी माझं सर्वस्व  होती  माझेसाठी ..हो खरं आहे हे दुसर्यंची धुनी भांडी करून तिनं मला शिकवलं तिनं .. स्वतः एक दिवस उपाशी झोपली असेल पण मला जेवायला दिलं..माझी सर्व कॉलेज ची फी भरली तिनं ...ती स्वतः उघड्यावर झोपली असेल पण मला पांघरून दिलं तिनं ..आणि आज कुठ तिला माझे रूपाने एक आशेचा किरण दिसत होता ..आणि मला हि आईला सुखी ठेवायचे होते .....

   सुदैवाने मला चांगल्या आय टी कंपनी मध्ये जॉब पण मिळाला ..मला जॉब मिळाल्याचा आनंद माझेपेक्षा माझ्या आईलाच जास्त झाला होतां..देवापुढे पेढा ठेवून कॉलोनी मध्ये  इतरांना भरवताना चेहऱ्यावरून आनंद ओसंडून वाहत होतां तिच्या ...मस्त दिवस सुरु होते .. आईला खूप सुखी ठेवण्याचा मी प्रयत्न करत होतो ..

  आता आई ने एक दिवस मला विचारलेच ..सिद्धांत आता माझी फक्त एक जबाबदारी बाकी आहे ती म्हणजे तुझं लग्न आणि यातून एकदा  कि मी या जबाबदारीतून  बाहेर पडले की मोकळी झाले ..मी हि आईला लगेच होकार सांगितला ....

    आईने सुचवलेला स्थळ म्हणजे प्राजक्ता ... प्राजक्ता दिसायला नक्षत्रासारखी होती .. लांबसडक काळेभोर रेशमी केस , तपकिरी डोळे , गोरा रंग , आणि  सतत  चेहऱ्यावर हास्य .. हसाताने गालावर  पडणारी नाजूक खळी .. मनाला वेड लावून जात होती ...त्यामुळे कि काय कोण जाने प्रथमदर्शीच मी तिच्या प्रेमात पडून संमती दाखवली ... आई पण एकदम खुश झाली तिने तर अगोदरच तिला पसंद करून टाकली होती ...

 श्रीमंतीत वाढलेली , अलेषण गाडीमध्ये फिरणारी  प्राजक्ता माझे बरोबर एक बेडरूम फलाट मध्ये राहील कि नाही याची मला शंकाच होती पण तिने आमची शंका साफ खोटी ठरवली ..लग्नाला दोन वर्ष झाली तरी फक्त एकदाच माहेराला गेली होती एवढी समरस अम्चेत झाली होती ..माझ्या आईला आईच बोले आई पण तिचेवर मुली सारखा प्रेम करी ...ती पण आईची माझेपेक्षा जास्त काळजी घेत असे .. मला  आमचा आयुष्य हे स्वप्नं तर नाही न असा भास कधी कधी होत असे ...

 मी ऑफिस ला गेलेवर आई तिला माझ्या लहानपणीच्या आठवणी सांगत बसे ..मीही प्राजक्तावर खूप प्रेम करयचो .आणि तीही मला सर्वस्व मानायची .. माझेपासून एक दिवस दूर राहणे तिला आवडत नसे ..आणि म्हणूनच ती माहेरी पण कमी जाई ..आणि असेच दिवसामागून दिवस जात होते एक दिवस मला माझे कंपनी ने पत्र दिले कि मला सहा महिने ट्रेनिंग साठी अमेरिकेला जावे लागणार होते ..एकीकडे खूप आनंद झाला होतां आणि एकीकडे सहा महिन्यासाठी प्राजक्ता आणि आई ला सोडून जावे लागणार या कल्पनेनं दुख हि झाले होते .....

 मी घरी आले वर हि गोड बातमी आई आणि प्राजक्ताला सांगितली ..आईची मान अभिमानाने उंचावली आणि प्राजक्ता ..अभिमान तर होताच पण मला सोडून सहा महिने राहावे लागणार या विचाराने जरा नाखुशाच दिसत होती ..
 रात्री म्हणाली  सिद्धांत तू मला सोडून जाणार ,तर मी म्हणालो आग वेडी कायमचा थोडी जातोय फक्त सहा महिने .. परत येणारच आहे न मी ...आग सहा महिने असे निघून जातील बघ ..मी रोज फोन करील तुला .. मेल वर भेटूच ..तू फक्त आईची काळजी घे ..तर म्हणाली सिद्धांत आई माझी पण आहे ....

 त्यानंतर माझा बालपणीचा मित्र अमित याला आई आणि आणि प्राजक्ता कडे लक्ष ठेवायला सांगून मी अमेरिकेस निघून गेलो ..मी तिथे पोहचले वर लगेच प्राजक्ताच इमेल मिळाला .. लगेच लिहला असेल ...असेच दिवस मागून दिवस जात होते ..रोजचे तिचे इमेल आणि फोन चालू होते .. पण हळू हळू कमी होऊ लागले .. मला वाटले आईची काळजी घ्याला एकटीच असेल न म्हणून असेल कदाचित ...

  आता अमित दररोज येवू लागला होतां ..आई एका टेबल वर बसत आसे आणि प्राजक्ता आणि अमित एका टेबल वर ...हसत हसत गप्पा मारत जेवण चालत असे ..आता तर ते दोघांचे जेवण आणि बाहेर फिरणे हि सुरु झाले ..प्राजक्ता आता सकाळी लवकर बाहेर पडून रात्रू उशिरा परतू लागली ..आईच्या पण मनात शंकेची पाल चुकचुकली .....

   आईनेही तिला समजावले आग प्राजक्ता ..समुद्रातील मासोळीला समुद्राच्या पाण्यापेक्षा जर किनारयाचीच जास्त ओढ असेल तर ती काय कामाची ? तू एक स्री आहेस परपुरुषाबरोबर एवढी जवळीक चांगली नाही ..हेच जर सिद्धांताला समजले तर क्या वाटले त्याला ..? त्याच्या मनाचा कधी विचार केला आहेस तू ? त्यावर म्हणाली तर मी काय करू माझ्याही इच्छा , आशा , आकांक्षा आहेत ..सिद्धांत मला एकटी सोडून गेला थोड्याश्या पैशासाठी ..आणि हो अमित मला परपुरुष नाही आहे ..माझं प्रेम आहे अमित वर .. मी आणि अमित लग्न करणार आहे आमी घटस्पोट देतेय मी सिद्धांतला ...

   आईचे पाय कापू लागले ,,,हृदय दुभंगले आणि थरथरत्या हाताने तिने मला लिहिण्यास सुरुवात केली ....प्रथम माझं हि विश्वासच बसेना .. खरच असेल वागेल प्राजक्ता आणि एवढा फरक पडेल ४ महिन्यात ? पण माझ्यासाठी सर्व काही करणारी आणि माझ्या सुखात तिचं सुख मानणारी माझी आई .. माझेशी खोटा का बोलेल ? रात्रभर विचार करत होतो .. शेवटी मी अमितला पत्र लिहिला

प्रिय अमित

खरच लहानपणापासूनच्या मैत्रीची परतफेड खूप चांगली केलीस ..खूप चांगलं लक्ष दिलं आई आणि .....मुख्य म्हणजे प्राजक्ता कडे .. तुला माहित आहे जो सूर्य ज्या पृथ्वी साठी रोज उगवतो , मावळतो ती पृथ्वीच कधी कधी त्याला ग्रहण लावते ..खरच प्राजक्ता ने माझा अनमोल विश्वास गमावला आहे ..आणि हो अमित जर तिला तुझ्यात रस असेल तर मी आजच तिला विभक्त करीत आहे ....

तुझाच दुर्दैवी मित्र

सिद्धांत

माझे पत्र वाचालेवर तो भानावर आला ..डोकं एकदम सुन्न झाले त्याचे ..दररोज ज्या बीच वर ज्याचे आजही त्याच बीच वर एकटाच जावून बसला होतां ..तेवढ्यात मागून कोणीतरी गळ्यात हात टाकला ..प्राजक्ताच होती ती ....आज खूप खुश दिसत होती ..म्हणाली अमित आज मी खूप खुश आहे आता आपल्या लग्नाला कोणी हि अडवू शकत नाही ...आजच सिद्धांतला घटस्पोट देवून आलेय मी ..

 विजेचा शॉक बसावा तसा अमित जागा झाला ..म्हणाला प्राजक्ता काय केलास तू हे ..खूप मोठी चूक केलीस सिद्धांत बरोबर प्रतारणा करून ..तुला काय वाटलं मी तुझेशी लग्न करील म्हणून ? तू कुठे एक घटस्पोटीत स्री ..आणि मी एक अविवाहित तरुण ..तुझेशी लग्न केले तर मला लोक , नातेवाईक , मित्र काय म्हणतील ? समजा काय म्हणेल ? आणि काहीही न बोलता तिचा हात गळ्यातून काढून टाकत तिथून निघून गेला ...प्राजक्ता म्हणाली नको रे असा करूस .. मी नाही राहू शकत तुझेशिवाय ..तूच संग न आता मी काय करू ? पण  हे सर्व इकायला तो होता कुठे तिथ केव्हाच खूप दूर निघून गेला होता ...खरच कितीशा सुखासाठी प्राजक्ताने माझा अनमोल विश्वास तोडला होता ना ??आज हि ती बीचवर जातेय पण एकटीच ....

  मध्यंतरी माझा हि निशाशी लग्न झालं..आईने सर्व माझी मागची कहाणी निशा ला ऐकवली होती आणि एवढे ऐकून सुद्धा तिने माझेशी लग्नाला होकार दिला होता ....भूतकाळ पूर्ण विसरून आम्ही नव्या स्वप्नात रममाण झालो होती ... असाच एकदिवस रविवार ची सुट्टी असलेमुळे tv  बघत बसलो होतो ...आई बरोबर .तेवढ्यात पेपर वाल्याने झाप दिशी पेपर दरवाज्यातून आता ढकलला .. पहिल्याच पानावर लक्ष केंद्रित झाले .. बातमी होती   " प्राजक्ता देशमुख चा समुद्राच्या पाण्यात बुडून दुर्दैवी मृत्यू  ..."
सहज वर पहिले शेजारी निशा उभी होती....तिच्या डोळ्यात आनंद आणि एका अंकाचा शेवट हि विजय मुद्रा ........................!!!!!





सनी एक वेडा मुलगा ................!!!